
Terug naar de haven
Dag 3: 19-07-2021
Na het uitzetten van de sedimentval voeren we verder zuidwaarts, nog altijd langs de kust om de hoge golven op open zee te vermijden. Desondanks stuurde de kapitein op de derde nacht het schip een haven binnen; hij vond de golven te hoog te worden om veilig verder te kunnen. We wachtten tot de volgende middag om verder te varen, naar de zuidelijke punt van Italië.
Daar werd de knoop doorgehakt. Onder deze weersomstandigheden verder de open zee op te varen bleek te gevaarlijk. Dus onze koers werd verlegd, de locatie van de MedDust sedimentval in het midden van de Middellandse zee werd overgeslagen, en we voeren direct naar de derde bestemming van onze expeditie. Op deze locatie, voor de kust van Kroatië, werd opnieuw meetapparatuur geplaatst, in dit geval sensoren om de stroomrichtingen, temperatuur, zoutgehalte, troebelheid en zuurstofgehalte van het water te kunnen bepalen. De sensoren zijn op verschillende dieptes in de waterkolom geplaatst om te kunnen bestuderen hoe het zeewater mengt en beweegt.
Net als de vorige keer werd de lijn met apparatuur van boven naar onder opgebouwd en overboord gegooid, zodat een lange sliert van boeien achter de boot vormde. Deze lijn met apparatuur was veel langer dan de eerste, met meer dan 1500 meter aan kabels om alle ballast, boeien en apparatuur met elkaar te verbinden.
MedDust sedimentval
Uiteindelijk bleek het weer onze spelbreker om veilig heen en weer naar de plek van de MedDust sedimentval te varen. Op deze locatie wordt sinds 2013 sediment verzameld. Deze metingen bouwen weer voort op een sedimentval die van 1991 tot 2011 op ongeveer dezelfde plek sediment verzamelde. Deze oude en de nieuwe metingen vormen de basis voor mijn promotieonderzoek.
Ook al konden we de nieuwste monsters niet ophalen, er is voor mij nog meer dan genoeg werk te doen in het laboratorium. In feite spendeer ik mijn meeste werkdagen in het lab in Utrecht. Daar weeg ik de monsters, meet verschillende componenten en bekijk onder de microscoop wat voor verschillende soorten plankton in de sedimentval zijn beland. Zo puzzel ik gestaag aan een eerste plaatje van de verschillende componenten in de waterkolom en hoe ze door de jaren heen veranderen.
De golven bleven dus te hoog om de Dallaporta veilig naar de locatie van de sedimentval te brengen. Maar in september willen we het opnieuw te proberen, hopelijk dan met betere weeromstandigheden. In de tussentijd kan ik van een paar extra dagen genieten van de Siciliaanse zon!